Pakistan zet energieoverschot slim in: 'Bitcoin-miners krijgen 2 gigawatt stroom

Wat doe je met 2 gigawatt aan overtollige stroom?
In Pakistan is het antwoord duidelijk: laat de servers gloeien voor bitcoin-miners en AI-algoritmes. Islamabad reserveert in één klap 2.000 megawatt – ruwweg het piekverbruik van heel Brussel – om een digitaal industriepark op te tuigen dat zowel cryptomunten als kunstmatige intelligentie voedt.

Van lastpost tot lokmiddel

Pakistan worstelt al jaren met een merkwaardig energie-dilemma: productiecapaciteit in overvloed, maar torenhoge tarieven en regelmatig netstoringen. De snelle adoptie van particuliere zonnepanelen drukt de vraag verder naar beneden, waardoor centrales soms stroom moeten lozen tegen verlies. Door de ongebruikte megawatts aan bitcoin-mining en AI-datacenters te verkopen, hoopt de regering twee vliegen in één klap te slaan: inkomsten én stabiliteit op het stroomnet.

De Crypto-Council als dirigent

Het project wordt getrokken door de Pakistan Crypto Council (PCC), een door het ministerie van Financiën gesteunde waakhond die de hele operatie orchestreert. In de eerste fase vloeit de 2 GW naar private miners en AI-clusters; in een tweede fase moet hernieuwbare energie de boel verduurzamen.

Fiscale wortel, digitale stok

Om buitenlandse investeerders te verleiden, zwaait Islamabad met belastingvrijstellingen voor AI-bedrijven en invoerrechtenkorting voor mining-hardware. Volgens de PCC staan er al delegaties uit het Midden-Oosten en Noord-Amerika in de rij voor terreinbezoeken.

Nieuwe sheriff in town: de Digital Assets Authority

Regelgeving blijft de achilleshiel van elke crypto-hub. Pakistan schuift daarom een splinternieuwe toezichthouder, de Pakistan Digital Assets Authority, naar voren. Die moet alles in goede banen leiden: licenties voor exchanges, toezicht op tokenisatie-projecten en vooral het aftikken van de energierekening.

Waarom AI mee aan tafel zit

Bitcoin-miners gebruiken stroom zodra ze die krijgen; AI-datacenters hebben eveneens een stevige appetijt maar leveren – zo is de hoop – meer directe economische waarde. Door beide sectoren op één campus te huisvesten kan Pakistan de investeringsrisico’s spreiden én talent aantrekken.

Klimaatknipoog of ecologische kater?

Critici vrezen dat “surplus” een eufemisme is voor stroom uit gas- en kolencentrales. Een groene reputatie bouw je niet met gestapelde ASIC-rigs, klinkt het bij lokale milieu-ngo’s. De PCC wijst op de geplande tweede fase, waar zon, wind en waterkracht een groter aandeel moeten krijgen. De waarheid ligt, zoals zo vaak, ergens tussen idealisme en rekenblad.

Pakistan in de wereldwijde cryptoliga

Het Zuid-Aziatische land staat al op nummer 9 in de wereldwijde adoptieranglijst van Chainalysis en kan volgens Statista 27 miljoen cryptogebruikers tellen in 2025. Een thuiswedstrijd voor miners dus, met een publiek dat de spelregels kent.

Wat betekent dit voor België?

• Energie-export: Belgische datacenters lonken steeds meer naar groene contracten; Pakistan zoekt het voordeel in goedkope capaciteit. Het laat zien hoe geopolitiek de prijs van rekenkracht bepaalt.
• Regelgevingsrace: De EU-AI-Act focust op transparantie, Pakistan op kilowattkorting. Brussels beleid en Pakistaanse prikkels lopen uiteen, maar de les is dezelfde: wie de regels schrijft, krijgt de investeringen.
• Carbon-credibility: Belgische bedrijven die AI-rekenwerk uitbesteden zullen streng naar de herkomst van elektriciteit kijken. Transparante tracking wordt een minimumvoorwaarde.

Een nuchtere blik vooruit

Blijft de bitcoinprijs maandenlang wankel, dan kan de businesscase scheuren vertonen. En zonder snelle aansluiting van hernieuwbare bronnen verandert het project in een rookpluim. Toch toont Pakistan moed door een energiesurplus om te smeden tot digitale infrastructuur. Wie weet, misschien vindt Brussel inspiratie in die pragmatische ommezwaai – al is een eigen 2-GW-campus op de Schelde voorlopig science-fiction.